Phnom Penh was geweldig en de Pol Pot sights indrukwekkend maar ik moet toch echt door. Als je alleen reist blijf je vaak vast zitten omdat je het wel okee hebt, het is allemaal wel goed, maar je vergeet dat elke nieuwe plek meestal nog leuker, beter, interessanter is dan de vorige.

Franse sfeer

Dus ik ga ‘s ochtends op weg naar Siem Reap. Ik kom aan in de middag en check in bij mijn hostel. Siem Reap ziet er verbazingwekkend anders uit dan Phnom Penh. De Franse invloed is veel duidelijker. Er loopt een soort van Franse rivier door het centrum met Franse bankjes en een Franse promenade er om heen met klassieke Franse lantaarnpalen. Heel leuk. Het hostel waar ik in verblijf heeft ook een soort van Frans koloniale tropsische koffie importeur (ratan stoel) sfeer.

Resorts

Siem Reap is duidelijk ook het toeristische hart van Cambodia. Uiteraard alleen vanwege de Angkor tempels die er in en omheen liggen. Er zijn gigantische resorts gebouwd door Koreanen, Chinezen en Westerse bedrijven. De resorts trekken de omgeving met zich mee. Alles om de resorts heen is opeens goed. De wegen zijn strak en mooi gelegd met perfecte stoepen en aangelegde boompjes. Hoever de regering hier iets mee te maken heeft lijkt me duidelijk, niet veel.

Angkors

Net als Hasse haat ik dingen, maar de Angkor tempels zijn toch echt wel heel speciaal. Ik kan overigens geen Buddhistische tempel meer zien maar dit is meer een oud paleis rijk te noemen dan een tempel. Het ziet er gewoon nergens uit als een tempel. Dit komt ook omdat het oorsponkelijk voor de Indische goden was gebouwd en niet de Buddha. Het is echt geweldig om te zien en dat is moeilijk om uit mijn mond te horen want ik vind deze dingen altijd verschrikkelijk saai. Er hangt gewoon een speciale sfeer daar. Het is allemaal gigantisch en je ziet dat er geleefd is eeuwen geleden. Het was deel van een rijk/stad wat mogelijk de eerste miljoenenstad was. Van het jaar 1000 tot 1500. Dat is toch vet. De eerste metropool. Nog groter dan het Maya rijk. Ja tof.

Armoede in Cambodia is sterk aanwezig. Overal rond de tempels zijn bedelende kindjes die je fluiten en armbandjes willen verkopen. Ze zijn superlief. In de stad zie je kinderen met gigantische waterhoofden en uitpuilende ogen zonder armen. Heel extreem en bedroevend.

Waarom is dit? Nou uiteraard is er de backlash van de oorlog en politieke onstabliteit in het land in de laatste decennia. Er waren tot 1997 nog revoluties aan de gang en de dictator Pol Pot was nog levend en beinvloedde politieke facties nog steeds (!!!). Dus pas in de laatste 10 jaar is het relatief stabiel in Cambodia. Maar wordt het niet tijd dat het een beetje oplost? Nee, want je hebt de Cambodiaanse regering die je in overweging moet nemen en de overheersende corruptie in alle delen van het land.

Corruptie

Waarom moest ik een douane beambte omkopen om mijn visum te krijgen en hoezo is het gemiddelde loon per maand voor een generaal $20 en rijdt hij in een $60,000 geblindeerde SUV rond zonder nummerbord (en ja je ziet ze overal in Phnom Penh)? Waarom zijn er nog steeds hitman in Cambodia en vermoordt iedereen elkaar. Waarom is de vice premier ook schuldig aan een tiental politieke moorden? En hoezo betaalt niet met de Cambodiaanse currency eigenlijk? Nou, ze ranken 158/180 op de Corruption Perception Index dat betekent dat ze dus #22 staan in meest corrupte landen. Dus het is een gigantisch corrupte zooi. De politie ook trouwens, die is ook om te kopen met een paar dollars voor van alles en doet weinig tot niets aan de criminaliteit.

Dus hoezo staan die mooie resorts er dan wel door foreign investors als het zo corrupt en onveilig is? Nou, bij die resorts staan ook nog eens 30 private beveiligingsmensen. En die resorts hebben ook de hele boel omgekocht om daar te mogen bouwen. Dat Westerse investeerders nog het ethische belang hebben om de zaken (meestal) zuiver te doen, daar maakt het de Chinees of Korean minder uit. Daarom zitten de laatste twee ook diep in Afrika geinvesteerd.

Als je de kranten leest gaat het ook allemaal nergens over. De president praat niet over de zaken die er toe doen: economische ontwikkeling, een sociaal stelsel, manieren om de corruptie tegen te gaan, daar wordt allemaal niet over gesproken. Maar waar praat de president dan over? Hij zeurt over grensconflicten. Ja. Het enige waar hij over praat zijn grensconflicten met Thailand en Vietnam. Thailand en Vietnam willen meer stukken land en Cambodia ook. Soldaten schieten soms een beetje op elkaar en dat creeert weer conflicten.

Het lijkt wel alsof de regering blind is voor het potentieel van hun land. Misschien de mensen zelfs. Ze zijn deel van Zuid Oost Azie en kunnen een gigantische handelspartner worden met de Newly Industrialized Countries (NICs) Thailand, Malaysia en ook het booming Vietnam (geen NIC).

Ik begrijp best dat ze het niet goed trekken dat ze tussen twee grote dominante machten hebben gezeten altijd maar het wordt tijd dat Cambodia een beetje volwassen gaat doen, anders komen ze nergens. Ze hebben last van hun grote geschiedenis (ze waren vroeger het gigantische Khmer rijk wat heel Zuid Oost Azie overstrekte) net als bijvoorbeeld de Britten hebben. Britten denken dat ze nog steeds The Great British Empire zijn maar dat zijn ze niet meer. Ze zijn gewoon een EU landje. Net als Frankrijk en Duitsland. Je bent deel van een wereldeconomie nu en doe niet zo arrogant. Cambodia heeft hetzelfde dus. Je bent niet meer groot. Get over it!

Misschien had mijn Cambodiaanse vriend die ik ontmoette (lees mijn eerdere blogs) gelijk. Zoveel mensen zijn te egoistisch, ongefocust en corrupt om aan de collectieve ontwikkeling van hun land te denken of te werken.

Op deze manier gaat het hem voor Cambodia echt niet worden in de Azie boom. Dom, dom, dom…

En we gaan verder. Ik sta om 5 uur ‘s ochtends op en pak de bus van 6 uur naar Ho Chi Minh (Saigon), Vietnam. Het wordt een militaire operatie want mijn guesthouse in Phnom Penh hebben mijn Vietnamese visum aangevraagd en ik moet deze hebben met mijn passport erbij voordat ik Vietnam in ga. De bus is scheduled om 20 minuten te stoppen in Phnom Penh maar ik verwacht dat dat mis gaat. We zullen zien.

Rond 8 uur maakt de bus een tussenstop in de woestijn, waar een paar eettentjes staan. Het is allemaal een grote troep zoals gewoonlijk in Cambodia. Ik ga niet eten want ik heb een andere missie. Ik moet een telefoon te pakken krijgen hier in de woestijn om het guesthouse te bellen. Het is immers Zuid Oost Azie en niets gaat hier op tijd. Ik heb ze al 3 keer gebeld dat ik er aan kom maar ik weet gewoon dat het mis gaat. Ik loop het dorpje in en ze zijn zo arm dat niemand een telefoon heeft, tot een paar mensen opeens naar binnen rennen en de volksoudste en waarschijnlijk de rijkste meneer te voorschijn halen. Ik koop hem om voor 2 dollar om te bellen. Hij staat bijna te juichen en weet niet wat hem overkomt. 2 dollar om te bellen? Let op dat het maandsalaris van een dorpboer zo’n 5 dollar is en je begrijpt waarom. Ik bel het guesthouse en zeg dat ik ROND 12.30 in Phnom Penh ben.

Ik kom aan en uiteraard is er niemand te vinden. Ik moet inchecken bij het buskantoor met mijn passport zodat ze mijn visum checken maar uiteraard heb ik geen passport. De mevrouw zegt dat de bus over 2 minuten vertrekt en dat dit de laatste bus is voor vandaag. Ik bel het guesthouse en vraag waar ze zijn en ze reageren verbaasd ‘Oh inderdaad ja. Ja ik laat nu iemand naar je toe rijden’. Drie minuten later zet de chauffeur de motor aan en de bus begint te rijden, ik sta nog buiten. Opeens vliegt een motorfiets langs me en ik heb mijn passport met visum en laat de bus stoppen en spring erin. Pff…

Bij de douane wordt natuurlijk alleen ik er uit gepikt uit 60 man en wordt van mij een foto gemaakt. Volgens mij gelooft niemand meer dat ik het ben op mijn passport foto omdat hij dus uit mijn pre-metamorfosische lange haren jaren is. Vooral een Aziaat begrijpt het natuurlijk echt niet meer dan. De meneer aan de grens heeft een mooie rode ster op zijn groene uniform wat uiteraard de Socialistische Republiek van Vietnam vertegenwoordigt.

Ik kom uiteindelijk succesvol aan in Saigon/Ho Chi Minh om 19.30.

Ik zal mijn voetbalvriend Sam morgenavond ontmoeten als hij Ho Chi Minh binnen zal rijden.

Saigon is geweldig. Het verkeer is letterlijk NOG drukker dan Phnom Penh en zit vol met motorfietsen. Even opgezocht en er zijn zo’n 3 miljoen motorfietsen op 200,000 auto’s. Lekkere luchtkwaliteit krijg je dan ook cadeau.

Ik kom in de verre avond aan in Khao San Road (de backpacker heaven in Bangkok) van Vietnam. Het is District 1. Het meest centrale puntje van Saigon. Het is lekker druk, toeristisch en de motormeneren hier in de buurt spreken allemaal goed conversationeel Engels, anders dan de Cambodiaanse paar woordjes. Dus dat is handig.

Ik haal een pizza en ga naar bed want het is al bijna middernacht en ik ben doodmoe!

De volgende dag

Ik word wakker maar heb een probleem. Ik weet niet hoe laat het is. Mijn kamer heeft geen ramen dus het is pikkedonker. Ik hoor ook niets. Ik pak mijn camera en die zegt dat het 3 uur ‘s middags is. Heb ik 15 uur geslapen? Het blijkt dat mijn camera de tijd zelf weer Nederlands heeft gezet. Het is gewoon 7 uur. Na wat onbijten ga ik de stad in.

Ik regel een motormeneer en hij wordt mijn Vietnamese motorvriend voor vandaag. Hij vertelt me onderweg naar het Reunifcation Palace over hoe hij hier terecht kwam, zijn kinderen en als ik vertel dat ik net uit Cambodia komt, schrikt hij een beetje. Hij vertelt dat hij een soldaat was in het Vietnamese leger voordat hij een motormeneer werd. Hij heeft de Khmer Rouge (van Pol Pot) verdreven in Cambodia. Ik vraag of hij echt heeft gevochten en hij antwoord koud dat hij die drie of vier Khmer vermoord heeft. Maar dat was uit zelf verdediging “they shoot, you shoot!”. Goed verhaal voor op feesten en partijen zou Hasse zeggen.

Het paleis

Ik kom aan bij het Reunification Palace, het paleis van de Saigon regering van Zuid Vietnam die met de Amerikanen tegen de Socialisten vochten. Het is natuurlijk een beetje een toeristische attractie nu maar hier reden de tanks van het Socialistische/Communistische leger binnen en hier eindigde het grootste deel van de Vietnam oorlog. Het is allemaal wel interessant.

Daarna bezoek ik het War Remnants Museum, de subtitel is werkelijk geweldig, “Het Museum van de Oorlogsmisdaden van de Verenigde Staten” . Het schept al een goed voorgevoel. Voor het museum staan uitgestalde tanks en vliegtuigen van het Amerikaanse leger en binnen is een hele tentoonstelling over de aftermath van Agent Orange, de dioxine troep die de V.S. over Vietnam strooide voor 10 jaar.  Veel foto’s van gemuteerde geboren baby’s. Wel zielig. De selectie is allemaal een beetje eenzijdig en anti-Amerikaans maar de informatie klopt verder wel. Ik denk aan dat we in de geschiedenis zelden de misdaden van de partij die de oorlog wint bespreken. Zie Duitsland en Engeland/VS/Frankrijk.

Ik denk aan hoe Amerika heeft verloren maar ik moet een beetje lachen als in het paleis de enige frisdrank Coca-Cola blijkt en ik deze betaal met mijn US dollar biljet. De oorlog winnen van de imperialist is ook vrij relatief zie ik.

Aziatische etno-concentratie is hoog

Wat me opvalt in Saigon is dat de mensen hier zo ontzettend veel rijker zijn dan de Khmer (Cambodianen). Ik zie letterlijk geen bedelaars hier of misvormde babies op straat. Verder is anders dan in Cambodia hier geen enkel weg meer van zand, alles is asfalt en alles is lekker geavanceerd ook. Verder valt me op dat Khmer en Thai er uit zien als Indiers en de Vietnamezen er meer uitzien als Chinezen. Dat komt omdat tussen Cambodia en Vietnam de scheidingslijn ligt tussen het grote Indo rijk en China rijk. Al heel lang. Ook weer iets geleerd vandaag.

Grappig dat me nu pas opvalt dat we in Europa relatief allemaal veel meer op elkaar lijken dan in Azie. Elke Europeaan die niet in Azie is geweest zal dit feit 100% tegenspreken maar het is gewoon zo. Aziatische landen zijn meer etno-geconcentreerd dan Europese landen. Dat er veel eiland-landen zijn helpt natuurlijk mee aan dit feit. Als je een Italiaan zijn mooie kleren, schoenen en make up afpakt kan hij net een Nederlander zijn. West Europa is gewoon lekker gemixt. Goede migratie en zo.

Communisme is uitgevochten in Azie en niet Europa

Hoe grote impact het communisme heeft gehad zit ook al een paar dagen in mijn hoofd. Uiteraard zijn het allemaal vrij logische gedachtes en ja je hebt het in bij geschiedenis-les misschien wel gehad maar hier zie je dat het consequent de mensen van nu heeft beinvloed. Korea, Japan en heel Zuid Oost Azie. De hele koude oorlog heeft niet tussen Amerika en Rusland (tussen is dan dus Europa) plaats gevonden, maar juist in heel Azie. Waarom eigenlijk niet of nauwelijks in Europa? Ik heb geen idee.

Zou Karl Marx enig idee hebben gehad toen hij zijn manifest voor het Communisme schreef in de 19e eeuw hoe het de levens van mensen in de eeuw die er op volgde totaal zou veranderen? Nee. En ja inderdaad, die zin was echt zwaar cliché. Ik voel de ongewassen dreadlocks al bijna op mijn hoofdhuid groeien en ik ben al verdacht met mijn backpack, dus daarom stop ik deze post hierbij en teken ik met

HOERRUUUUUUUUUUHHHHH

ZUIPPEEEEEEEEUUUUH

HOERUUUUUHHHHHHHH

GEEEEEEEEEEEELD

– Pieter met een grote P.

First of all, this blog is in English. Because it is about me and my friend Kana. We went together on a trip so it would be kind to write it in English.

As you can imagine it would be very interesting to go on a holiday with a girl!!! Girls most of the time have a lot of different ideas about holiday then boys. In addition it would be also interesting to go on a holiday with a Japanese… Imagine then going with a Japanese Girl!!!!

I wonderr!!!

Kana and me met in her hostel in Japan. And I was kind off surprised that she wanted to travel with me without hardly knowing me. After a few 😉 mails we finally met in Bangkok. I was very tired from my food poisoning and Kana had been working all night! So we went for the best thing to do in South East Asia. A Thai Massage. For only 5 dollars you will be bonebroken for an hour!

The next day we went out for almost all tempels and buddhas in Bangkok. I waited to visit these the first days I was in Bangkok so we could this togheter. At the first moment we got our scamm experience. It went like this…. Heyyy are you and your wife!!! Japanese?? Yehhh, yeeh… And this guy starts talking nice things in perfect Japanese. So you start trusting the guy!! He tells us about the Royal palace, that it is closed. And in the afternoon we have to go back. So we should go somewhere else. At the moment we got rid of him a tuktukdriver…(his friend) came to bring us somewhere for a lot of money. We could just go into the palace. Also with our flipflops, while he said we could’nt. So just like the sign next to the palace says… do not trust strangers! and thats what we did.

After going to Ayuthayya, Kana and me are wondering where we should go the next day. Pataya, Birma… the floating village… or maybe the best option Changmai? North Thailand. Very funny. Kana seems to be the same traveler as me. We just go to Changmai for a day trip. Although it cost some money for 50 euros round trip we HAVE to do it. So we do without hassle…. especially the last I like!

In the night we go to the night market where we pay our dinner and drinks wit coupons, it looks just like Oktoberfest in Germany. Besides the dinner there is a night market with a lot of nice souvenirs which i unfortunately cannot bear with me.

Changmai is great, far more peaceful than the chaotic Bangkok. With beautiful nature and a hostel for 2,50 including breakfast and swimming pool. We are doing a one day tour, with elephant riding, which was actually more fun then i expected. We did all things in a nutshell. Great!
I could ride the elephant myself trough the river and we had much fun feeding the huge animal.
Later on we went to a tribe village. for me the road to it was much more interesting. With the rice fields and the jungle. For Kana it was just like here backyard. Very funny. The tribes live in wooden shacks and smoke opium from bamboo leafs. Of course we had the opportunity to try this! So we did. However….. without opium! It was like inhaling a DAF Diesel trucks disposals. However pretty cool.
Then we went for a hike towards a massive Waterfall where we could swim. super refreshing for me because I can’t stand the heat.
I think my blood heritage is somewhat from the Northpole because I just can’t stand heat! This poses a problem because I am constantly burning. and Kana remains super cool! This makes me the complainer in this travel company. However Kana also doesnt like the sun because Japanese beauty ideal is to have a white skin color.
Kana actually likes my burnt face, and I like her sun ten. We come up with the idea to switch bodies. :-d . We end our trip by some bamboo rafting where a dutch guy and me decide to throw the guide in the water because he was sooo annoying by splashing everybody! We enjoy the nature so much!

After a long trip we of course went for a diner and a massage. Diners we always try to eat something local. Of course I am very suspicious about food after my poisoning however we have tasted some local curries, lemon grass dishes and some spicy food, insects and sweets.
That’s nice! no hassle just try things. Reminds me that I forgot to try frog! Aww such a pity 😉 . But serious. throughout my whole trip I started appreciating good/healthy food even more. Nevertheless the Korean Galbi is something I am really going to miss.

The next day we fly to Cambodia. Not particulary relax because Kana has to write a resume for KLM. Yess KLM. She has the chance to become a flight attendant there. Just between our flights we go into the Novotel and talk ourselfs into a business room. We print our tickets, upload photo’s previously made for the resume and send it to the airline. Everything just in time! Perfect…

In Cambodia we are shocked. Just like pete already wrote it so poor. At first stake we feel a little bit uncomfortable. However later on we see the life is quite relax. There are no concrete roads, houses are shacks and people live for 50 dollars a month. No wonder you can buy AK47’s and rocket lauchers in that country! A house at the centre of the city. What? A Villa! costs 400$ a month. We start talking about living the easy life there. But seriously it seems soo poor. Cambodia is an LDC this means they are the poorest country of Asia!

Everybody drives a motorbike. Sometimes we see 5 persons on one bike. It seems the best means of transportation so Kana and I just do local and hop on 1 bike with the two of us. No problem. We let us being brought to a pagoda with monkeys where an ape is getting ‘vlooien’ out of a womens hair??!! A little girl comes to me with food for monkeys. She makes the expression of the year. Mista mister! buy cameraaa yessss yessss buy food for monkey noooo nooo. It is so heartbreaking. But if you give money to the kids this will keep going on. Its better to give the kids a nutritious food and spent some money on local development programs. We visit killing fields and Tuol Seng prison. Its hardly to describe what cruelties happened there only 20 years ago!

The next day we cross the country to the UNESCO tempels in Angkor. This takes a while but we can see the countryside and sleep a little. At arrival we got picked up but the guy brings us to its own hotel in stead of the appointed hotel. Too bad for him but i don’t like being ripped of. Kana neither. We don’t accept it and he brings us to our new hotel. In the night we spent some time watching the sunset from a temple. With many other people. We agree that Japan and Holland have got the same so that it is nothing reaaaly special.

-Btw on that temple I lost my XD card. But 100 metres further a Korean bring me back my card! Bless this guy!-

Angkor is absolutely beautiful We have rented a TukTukdriver for the whole day. He brings us to all places. Before we leave he goes to a little kid to fill his TT with some gasoline from a pepsi bottle (no tax hah!) and off we go!

An impressive mixture of Hindoe and Budhism and Kingdom places fill up a whole surface of beautifull nature. We climb up every hidden spot and I feel like a little boy. During our sightseeing many MANY little boys and girls try to sells us, flutes, cokes, scarfs and whatever! “Mister you so beautiful, your girlfriend so beautiful, one dollar, one dollar. I no eat, I no school one dolaaaaaarrr.” It is so much. At a centrain point 20 kids are hanging on our shoulder. If he or she makes a good effort we give a dollar. But this doesnt solve anything of course. Meanwhile we make a lot of pictures of the trees growing on the temples. Kana is the tour guide with here Japanese guide and sometimes we stop and listen to other tour guides. While walking we talk about Japan and Holland. I used Kana to ask wheter Asian people where Japanese, Chinese or Korean and I must say i did a good job (a) .

I was much interested in cultural differences. Maybe too much! But this is a once in a life time chance to ask good questions about Japanese culture. Let me give some examples. When dinner we share our meal. So we choose together. Knowing this we sometimes chose meals together and sometimes just like dutch. Kana knows the saying going dutch. Which means split the bill and I made up the saying going Japanese. Splitt the meal! Meanwhile we talk a lot, I ask Kana what kind of character she has. She answers that she has bloodtype…..(AB?? o God I forgot). WHAT?! bloodtype?? Its common practice in Japan to clearify your personality with your bloodtype.
I don’t even know my bloodtype. Pretty dangerous ofcourse. But anyway. Very interesting. We end our meal in Cambodia with a good conversation about feminism in Japan. And mentality of people in Japan and Holland. The fun thing is that though there are a lot of differences, if we try to accept it from each other. Just like Kana and I did, we are all the same!

Just like Pieter said. The last sentence I said feels very clichee, and also I feel dreadlocks popping out of my head. But anyway… I think Kana and I did a good job togheter! After all we did soo much in such a small amount of time! Only ten days and we visited 4 different cities in 2 countries!

Kana seems to keep going on she needs only 4 hours sleep a night. Unbelievable! Accepting that I think I also did a good job hahah, although if she looked the other way I did a quick nap in the room!! Hahah. Much fun.

After going back to Phnom Phen (from Siam Reap) we have a lunch together at the Mekong River. We Talk a little about our next trip and about her working for KLM and giving me discount tickets haha and a place to sleep in the Mariot in Amsterdam 😉 . ^^. I have a fight with the waiter (he almost forces me to rent his TukTuk friend to the airport, I got angry and said I was lunching not buying something else. He seemed offended but I just couldn’t stand the begging anymore.
After all Kana and me split up and promise to call each other when the World Cup final is between Japan and Holland! Hahah

Bigg Kiss to Japan…

De aankomst is als vanouds, ik zie Pieter en we zijn dolgelukkig. Eindelijk weer mannen. Eindelijk gewoon gezeik om het gezeik en ordinair lachen om fantastisch grove en onzinnige dingen. Heerlijk.
Serieus met een vrouw is het super maar het moet echt duidelijk zijn dat je af en toe even mannenlijk moet zijn.

Ho Chi Minh is een 10 miljoen mensen stad met ongeveer even veel motoren. Echt chaos van jewelste. Oversteken is nergens op de wereld zo gevaarlijk en motorritjes worden zwaar afgeraden. Ook echt iedereen die ik spreek heeft wel een wond. Toch gaan we op in de cultuur en laten ons voor een prikkie vanaf iedere plek overal heen rijden. Echt een super idee voor Amsterdam!

Vietnam heeft prachtige vrouwen en is een land met een eigen karakter. Ze moeten niets meer hebben van Amerikanen, Chinezen en alles intruders die er zijn geweest. Ze zijn buitegewoon trots op hun eigen overwinning van amerika en hun land. Ik moet zeggen het is een bruisende gezelligheid. In de avond drinken we een Saigon biertje en bezoeken we wat tentjes in het hartje van de stad. Op tijd gaan we naar bed want de volgende morgen gaan we de Chi tunnels bekijken.

Helaas heeft Pieter nog steeds darmproblemen. Het lijkt niet op te houden en iedereen die hier komt krijgt er gewoon een keer last van. Daar kan je echt van op aan! Pieter gaat dus niet mee en ik ga alleen. Het wordt een helse trip. Ik ga op een touristen tour en iedereen zit met dezelfde verhalen te socializen. Ik besluit me mond te houden en totaal niet gezellig te doen. Je voelt je dan best lullig als je om een foto vraagt maar het moest echt gewoon even. Het was veel te vroeg.
Die touristentours zijn sowieso een beetje naar.

Je kan vaak alles zelf regelen, en dan is het vaak goedkoper, prive en sneller. Geen gezeur met stoppen bij shops en vaak kom je in contact met een aardige local. Okee. De trip begint.
“We are going to watch the disabled….??”
Wat is dit nou weer. Ja we moeten even laten zien dat Amerika hier napalm heeft gegooid en een soort gifgas. Het is erg om te zien. Door de hele stad lopen gemuteerde mensen. Serieus ik weet niet of amerika het zich wel kan veroorloven om nu oorlogen te voeren want dat hele gedoe in de koude oorlog is echt niet zo zuiver allemaal.

Naja, dat is gebeurd. Een genocide en dit soort dingen moet je erkennen! dat is echt belangrijk! Dan kunnen we nu verder gaan. Maar okee. Aapjes kijken dus. Je kan hun potten en pannen kopen die ze hebben gemaakt maar dit doe ik niet. Ik kan het serieus niet aanzien.

Dan gaan we naar de tunnels. We krijgen een mooie militaire briefing hoe de VietCong is gegaan en een complete uitleg over het complexe tunnelstelsel. Heel indrukwekkend. De vietnamezen hebben 20 jaar onder de grond geleefd en konden van alle kanten aanvallen, ontsnappen eten koken, wonen en bommen maken. Het is een heel ondergronds dorp.

We kunnen een super dunnen tunnel in 75 bij 75cm. en kruipen door het stelsel. Je zal maar die soldaat zijn de daar doorheen moet zeg!! Pff
De vietnamezen maakte valstrikken met spiezen, slangen en schorpioenen. Heel inventief allemaal! Als lunch eten we het overlevingsmiddel bamboe en we eindigen de tour door met een AK47 te schieten. Echt een kabaal maar wel een heel machtig en raar gevoel dat je krijgt!

Terug bij Pieter gaan we tegen alle wensen in lekker brommeren lekker met z’n 3 op de moped en knallen. We halen wat loempia’s en nasi goreng en we kunnen er weer tegenaan.

We bekijken snel even de stad, met het paleis de city hall en de rivier. Wel jammer dat ik niet meer naar de Mekong Delta kon. Ik heb daar mening battlefield spelletje gespeeld en het zag er indrukwekkend uit!

We eindigen de avond in het hoogste gebouw. Met onze slippers en namaak lonely planet komen we aan in het Sheraton Hotel rooftop. De plek waar Pieter en ik altijd rocken. Met onze armoeige Tigerbier zien we een heel gezelschap Koreanen.

Kansen! Wie weet slapen we in het Sheraton! Hanyeong Aseyo!!! We are from Kodaee!!! reactie: AAAAAHHH KODAEEEEEEE woww me too friends, family blabla. Makuli, Soju… Jaaa jaaa… We socializen en ze hadden dit nooit verwacht. Zoals gewoonlijk hebben de Koreaanse business mensen veel eten en drinken en allemaal een eigen gezelschapsvrouw! verwar dit niet met een prostitue. Het is common practice dat een meeting wordt vergezeld door een mooie vrouw die je drank inschenkt, je alles aanrijkt en lacht om je grappen! Beetje bot maar ik moet zeggen die Vietnamese vrouwen zijn ECHT NIET mis. Hahah okee!

Het blijken zelfverzekerde Koreanen te zijn en willen natuurlijk hun tradities weer opleggen. De meest dronken man gooit ons biertje vol met wiskey. O jee en zegt: bottomsup!!!! OOOOO nee he!!! Echt dit kan je niet weigeren. geloof me. We doen het maar en onder luid geklap krijgen we een hele fles wisky en onze drankjes en biertjes worden allemaal betaald. Het is ons weer gelukt!
We zijn niet meer die armoeige backpacker. We zitten in het Sheraton met een view over de hele stad en niemand snapt waarom uitgerekend wij zo populair zijn. Korea University he 😉

De wiskey nemen we geen slok van en we besluiten de lokale straatmens. Die zelf wil maar eens een goed glas aan te bieden. Ik bedoel als westeners zijn we hier wederom niet zo populair. Allereerst door de oorlogen, en ook door de sekstoeristen! En terecht!

Over naar Kuala Lumpur

Absoluut een onderwerp waarover gesproken moet worden. Dit ritueel heeft onze hele trip in Seoul beheerst en vananochtend was de prachtige bevestiging van dit geheel!
Le Pjiet en ik zijn beide personen die niet voor 3 uur kunnen slapen. Er is altijd nog wel wat te doen. 7 uur de volgende ochtend wordt standaard een probleem. Na een gillend grappige avond vol met gekke ideen, business plannen en computeren wordt de ochtend erna een hell!

Kuala Lumpur 18/01/10 8:00 AM. TUuuuttt ttuuut tuut de wekker. Ik kan absoluut niet tegen dit geluid en zelfs als mensen ouderwetse ringtones hebben komt de kippenvel op me armen. Toen de morning call in Vietnam ging begon ik te schreeuwen. THAAANNKK YOU terwijl ik moest opnemen. gelukkig maar anders waren we nu niet hier! Okee. Pieter staat op: agressief ” IK GA NIET MET DE METRO “… ik heb hier niets mee temaken, maar het lijkt wel een veroordeling. Super irrelevant want we betalen 10voud, zijn een kwartier sneller maar Pieter wil slapen! Hhaha we lachen erom en ik wil douchen. Probleem nummer 2 Pieter ziet 1 handoek. Pieter ziet zijn eigen niet en wordt woest. Ja gast dat is mijn handoek, hij liegt dat hij hem heeft opgehangen want dat heb ik gedaan. Uiteraard weet ik wat ik moet doen en dat is zijn handoek zoeken om hem gerust te stellen. Dit lukt iedereen blij en wederom lachen we!

Dan komt mijn probleem. Het ontbijt. In tegenstelling tot veel ongezonde mensen ontbijt ik uitgebreid. Als we dan ook alleen maar toostjes krijgen gaat het helemaal mis. Ik maak vier toostjes, en ik zie dat ik er nog 2 voor Pieter kan maken. Vet lief maar natuurlijk verwacht hij 3 om 3. Ik ga die niet doen, mijn maag overheerst mijn sociale wenselijkheid. Pieter slikt en uiteindelijk eet ik 5 toostjes en hij 1. Maar dat terzijde. Op het vliegveld neemt de honger toe en Pieter zegt bij een boekenwinkel ‘Ik betaal in dollars’. Ik wordt woest!!! Ik versta ‘ik ga naar de MacDonalds’!!! Superleuk. Wederom lachen we.

Uitspraken als “vet hatelijke sfeer en wat een kutleven” zijn minimaal 100x over de tong gegaan. In Seoul ging het niet anders. Iedere ochtend liepen we naar het station, Pieter natuurlijk vet sloom, het is beter als ik hem aankleed. En ik driftig op zoek naar eten. Gelukkig hoeven we niet te praten!!!! We accepteren dit, gewoon zoals het hoort in de ochtend!

Iedereen moet het ontgelden. En terecht. Als je een probleemstelling moet maken en je komt aan met een idee voor hyves voor oma’s. Wat er allang is en niet werkt. Kan je niet van Pieter en mij verwachten dat we sociaal wenselijk doen. We zijn op het toppunt van eerlijkheid. Jammer dat we zelf nog moeten presenteren en natuurlijk een even harde (onredelijke!!! volle laag terug krijgen). Ja sorry…

De volgende ochtend moet ik Pieter wakker maken. 9 uur ga ik op, op tijd dus. En Pieter vraagt of ik hem wakker wil maken, want zoals Hasse zegt. ” Ik ga de wekker niet zetten hoor!!!”. Hasse is een totaal ander verhaal. Hij komt iedere ochtend uit de deur, gaat stilstaan en brult. AAARRRGHHH. Thats it dan eet hij melk met cereal uit een opengesnede waterfles. Okee terug naar Pieter. Ik moet hem wakker maken. Ik laat hem een kwartier langer slapen en als ik hem wakker maak krijg ik dit te horen:

” KLOOTZAAAAAAAAKKK ik heb nog een half uur… okee dan niet dan ga ik lekker alleen ontbijten. Hahah Pieter komt zwetend het lokaal binnen rennen”

Ik heb nog niet gesproken over het slaapwandelen in boxershort en het bijbehorende geluid maar dat is denkik te aanstootgevend. We zie gelukkig allebei onze mankementen in de ochtend en het belang van slapen. Kortom we doen in de middag en dutje op de leren banken in de LG-Posco building. Vet relax. Ik moet eerder op om te luchen en we gaan er weer tegenaan.

Opstaan is iets voor jezelf. Alleen! Dat moet je niet delen. Kom gewoon op je best tussen de mensen. Of accepteer duivelsheid. Okee je kan ook op tijd naar bed. Maar dat zit niet in ons studentenritme. Hasse is denkik het best. hij gaat gewoon 10 minuten eerder weg. Stopt zijn ipod in en ziet ons later. Is natuurlijk het beste idee! Net zoals dat Hasse altijd gelijk heeft. Maarja, het resulteert wel in grappige situaties. Pieter komt hem tegen op Noksaepyong station en Hasse gaat doodleuk om de hoek staan. Hahah super!

Gelukkig gaat dit altijd gepaard met de meest flauwe grappen. Je had Pieter zijn reactie moeten zien toen ik vanochtend zei dat Daft Punk een stelletje Punkers net als Kiss waren. Dat ik ze niet kende en dat ik vroeg of HarderBetterFasterStronger (hun nummer) een slap aftreksel van de fast and the furious was. Hahah super. voor meer verhalen, doe maar een keer een morning call (Konglish).

Sorry maar wat een tegenvaller is deze stad zeg. Ja ja, je kan Maleisie niet over een kam scheren en generalizeren maar deze stad was echt saaier dan saaist.

Sam en ik komen in de avond aan en willen een bar of club bezoeken. We worden unaniem naar de Beach Club gewezen. Met hoge verwachtingen komen we aan en zien we een hele tent vol met Westerse mannen, evenveel dikke Chinezen en nog veel meer Thaise, Vietnamese en Filipijnse prostituees. Als dit nou uitgaan is…We willen niet naar binnen en gaan terug naar ons hostel, daar staat de hele straat vol met hoeren die zich voor ons gooien en bij onze deur worden we een full body massage met happy ending aangeboden.

Wat nou Maleisie moslimland, stelletje ongelovelijke hypocrieten ook echt.

Petronas

De Petronas Towers waren geweldig om te zien, lekker hoog, mooi gedaan maar we mochten niet naar boven. Zodoende, vertelde Sam en ik bij de portier dat we een afspraak hadden met de directeur. Welke directeur? Now de directeur van de toren. Hoe heet die dan? Ja dat is toch niet belangrijk, hij zit in ieder geval op de top floor. En daar hebben we een meeting en we zijn al een paar minuten te laat.

Onze designer t-shirts en camo bermuda’s hielpen hier wederom niet mee.

Uit laatste resort gingen we de bewakers bij de liften naar boven proberen om te kopen met onze Maleisische ringgits maar werden toen het gebouw uit gezet. Opgelette lezers begrijpen anders dan ons wel het adagio wat hier van toepassing is: We’re not in Cambodia anymore!

Kuala Lumpur Tower

Op naar de andere toren, de Kuala Lumpur Tower. Een mooie kopie van de Seattle toren met een ronde koepel om over de stad te kijken. Sam wilde niet naar boven, Sam vond het te duur. Sam heeft eventueel wel gelijk maar wist hij veel dat je EN in een Formule 1 simulator EN in een dierentuin met dieren op je hoofd EN bovenal op een PONY mocht rijden met je entree kaartje? Dit zagen Sam en Pieter met de grote P wel zitten dus we continueerden onze vlucht.

De toren was wel leuk alleen stortte de lift op 200 meter hoogte zo’n 10 meter omlaag en kreeg ik bijna een hartaanval en stresste Sam hem ook enigszins. Het uitzicht was leuk, maar de pony was nog veel leuker. Vooral omdat Sam te dik was voor de pony. Dat was hylirisch. De ponymeneer wist ons te vertellen dat de pony zou sterven als Sam zijn gigantisch dikke obesitas lichaam op de pony zou plaatsen. Ik met mijn atletische figuur zonder vet met slechts sterke mannenspieren daarentegen passte zonder enige moeite op de pony en maakte een mooie rondrit. Het was een droom die uitkwam voor Pieter met de grote P onderaan de Kuala Lumpur Tower.

Daarna gingen we Formule 1 rijden en uiteraard won ik en kwam ik eerste. Of Sam’s gewicht meespeelde in zijn enerlaatste positie in de race weten we nog steeds niet.

Daarna gingen we in de Animal Zone, de dierentuin. Hier hadden ze Pythons en papegaaien. En daar mocht je mee spelen en die gingen dan op je hoofd zitten. Sam en mij werd aangeboden om een Python om onze nek te krijgen. Ik bedankte vriendelijk maar Sam zag dit pleziertje wel zitten. Zodoende zat hij enkele minuten later vol met adrenaline en een tamme Python om zijn nek van wel 10 centimeter dik die zijn keel langzaam dichtkneep. Goed verhaal voor op bedrijfsfeestjes, zou Hasse hier ook zeggen.

Inderdaad lezers, als Kuala Lumpur geen pony’s had, zou het niet bestaan.

Pieter is verliefd op Singapore, net zoals ik dat met Manila heb. Daarom blijven we maar 1 dagje in Kuala Lumpur. Bij aankomst valt op dat Maleiers Engels spellen zoals het hoort. Imigresen voor immigration, stesen voor station, bas voor bus. Dat is ook logisch want je zegt toch ook bas. Lekker duidelijk.

We gaan knallen! Bij mij betekent dat alles zien en doen in een uur of wat en dan een goed beeld van de stad hebben. Kuala heeft nu wat problemen met etniciteiten. Maar over het algemeen leven Maleiers, Moslims en Olifanten (India) door elkaar heen. De laatste noem ik bewust Olifanten aangezien Pieter en ik ze zo noemde… waarom? verbazingwekkend genoeg zijn alle Indiase mensen dik! Ze stoten iedereen omver en zijn best onbeleefd… ik moet zeggen dat dit een 1dags impressie is, maar ik werd er echt niet vrolijk van.

Het is een prachtige mix van culture, eten en geuren. Toch vind ik de sfeer een beetje vreemd. Maleisie is heel anders dan wat we nu hebben gezien in Azie. We lopen door little India, Chinatown en door naar het Moskee-achtige paleis op het Merdeka plein. Mensen zijn niet echt vriendelijk en ik vind het een rare stad. Toch is het wel heel ontwikkeld. Heeft alleen temaken met de Olie die in Maleisie te vinden is. We bezoeken de Petronas towers en de 4e Hoogste toren van de wereld. KL tower. Tot nog toe een gewoon bezoekje. Totdat… we de tickets voor de KL tower krijgen. Daar zit formule 1 simualtie bij. En pony rijden!!! Ik heb nog nooit op een pony gereden. Vet leuk natuurlijk. maar ik wordt geweigerd omdat ik te dik ben! Pieter mag wel want hij weegt onder de 50 kilo. Vervelende anti-held!

Toch gaan we naar de animal planet waar we met papagaaien zingen en ik krijg een Anaconda van 2 meter om me nek heen geslingerd alsof het een gewone regenworm is! Vet eng, dat ding kneep me hele nek dicht. Maar okee. Saovnds checken we het uitgaan een beetje. Ondanks dat KL overwegend islamitsch is gaat het ook hier helemaal los. Onze vet coole hallejujah maleier/neger die in het leger heeft gezeten weet ons alles te vertellen ‘ah’.

We lachen nog wat met een franse marokaan. Vet grappig. En dan gaan we naar de plek van bestemming. Singapore!!!

Bij aankomst zien we het meteen. Dit is expat city nr. 1 geen sigaret op de grond (boete 500 euro) geen kauwgom te koop want dat maakt de stad vies)… Alles is goed geregeld en over na gedacht.

We gaan naar ons Backpacker hotel, waarschijnlijk het goedkoopste van alles in Singa. Ook hier leven alle nationaliteiten weer door elkaar, maar i.t.t. Kuala Lumpur lijkt het hier wel harmonieus. Singoporezen moeten het natuurlijk met elkaar doen.

Ze zijn afgestoten door Maleisie en bestaan nu uit een mix van Chinese handelaren, expats, maleiers en wat indiers. Rijk door handel, de haven, financiele sector en het eenpartij stelstel die alles controleert. Als je in Singapore wilt wonen MOET je wat toe te voegen hebben. Zonder universitair diploma of baan met een minimaal inkomen van 2500E kom je het land niet in!

Nog steeds groeit de economie, en gebouwen komen de grond uitzetten. Toch is het een heel rustig en vredig eiland. Het toppunt is het nieuwe Sands casino aan de overkant van de baai. Dit bestaat uit 3 skyscrapers van 200 meter die verbonden worden door een grote tuin bovenop. Ik zie dit echt als de eerste stap naar van die futuristische steden met snelwegen over gebouwen heen en gebouwen op gebouwen. Heel mooi om getuige daarvan te zijn.

Aan de baai heb je aleen maar barretje die super hip en modern zijn. Met hed kandi muziek,en cocktails a 15 euro. Het is echt HET voorbeeld voor alle landen in de wereld. Er is totaal geen onveiligheid, corruptie, zwervers of wat dan ook. Iedereen verdient goed geld en alles is mooi.
Onze Chinese taxichauffeur begint zelfs nog te zeuren dat het zo on-geordend is….! Er staan overal marktkraampjes 2 centimeter op de straat en kijk nou, die versiering die daar hangt. Dat is toch geen porem. Ik sla van verbazing achterover!

Toch mist er wat rauwe sfeer. Gewoon die losse gezelligheid die je hebt in een oud centrum in Europa. Maarja, als je een expat bent en flink wat geld hebt kan je natuurlijk alles in Singapore. Zelfs het oude konoliale centrum is niet meer oud maar gewoon een soort theme park.

Het fijne is dat iedereen engels praat!!! het minder fijne is dat iedereen tegen de extreme hitte kan en ik niet! Singapore ligt op de evenaar.

In Chinatown gebeurd er iets heel vreemds, we gaan met dikke tegenzin toch maar weer een tempel in. En daar staat een boekje over boedhisme, echt maar 100 bladzijden. Nou ideale gelegenheid om dat dan toch maar een keer te lezen aangezien een dik boek niets voor mij is en ik toch wil weten waar heel azie en alle expats nou zo lyrisch over zijn.

En wat gebeurd er… ik ben het compleet eens me het boedhisme!!! Einstein zei al ” dit is de enige religie die in een moderne wereld zal gaan werken “. Persoonlijk denk ik dat religie 3 doelen heeft:
– vragen beantwoorden die niet beantwoord kunnen worden. Zoals waarom de aarde bestaat
– mensen hoop en steun geven in slechte tijden en een doel in het leven
– richtlijnen voor normen en waarden geven (in vroegere tijden)

Het eerste is volgen mij achterhaald tegenwoordig, en de 2e is precies de reden waarom we mensen die gelovig zijn moeten respecteren en in hun waarde moeten laten. Vaak hebben gelovige mensen wel een doel in het leven, en atheisten vaak niet! Behalve rijk worden

Dit boedhistische boekje is echt iets nieuws voor me, het boedhisme gelooft helemaal niet in een god of wat dan ook. Het is gewoon een boekje dat je leert hoe je een goed mens moet zijn, en hoe je over zaken na moet denken. Wat zijn goede vrienden, wat zijn slechte vrienden. Hoe wordt je welvarend en hoef je niet meer en meer en meer… en kan je gebalanceerd leven. Voorbeelden zijn dat je met de juiste mensen om moet gaan. Er wordt uitgelegd met wie…. en nog veel meer. Het klink natuurlijk vet gay uit mijn mond. Maar ik moet even Einstein gelijk geven en ik meot zeggen dat ik echt snap waarom steeds meer intelectuelen en andere mensen zich bekeren tot het boedhisme. Het is namelijk de enige ‘levernswijze’/ religie die samengaat met de rationaliteit en wetenschappelijke kijk op dingen die “mijn generatie” heeft tegenwoordig.

Oke genoeg… Boedhisme is aan! En neit alleen voor (linkse) backpackers met dreadlocks…
(Ik hoop dat Pieter het wat beter uit kan leggen want hij zou een heel blog wijden aan Boedhisme)
O ik moet erbij zeggen, we zijn ook een moskee in geweest, vet aardige veel te praatgrage vrouw heeft ons nergens van kunnen overtuigen. Wel leuk om een keer te zien. En erg heet in zo’n Jelabba!

Als Pieter en ik (niet met de segway wegens financiele problemen) naar Sentosa island gaan valt onze mond open. Een gigantisch tropisch eiland ligt aan de stad vast. Een strand vol met palmbomen, aritificial surfbanen en beach tentjes is nog mooier dan een “echt strand”. We bezoeken het uiterste puntje van Azie en gaan gewoon lekker zwemmen.

Pieter graaft zijn duitse kuil en ik klim in een palm boom om nog zuidelijker dan het zuidelijkste puntje te komen. Vet relax dus allemaal. Ben helaas nu ZO verbrand dat als ik niet me hoofdhuid open scheurt.
Echt zo verbrand in een half uur tijd is echt onmogelijk maar waar!!!

No worries, Singapore is vet relax. De orchard road, het CBD (central business district) en de gigantische appartementenbuurten met zwembad zijn het luze leven waar expat en lokale zich begeven. Echt een stom verhaal dat Maleisie Singapore ooit heeft afgestoten!