Absoluut een onderwerp waarover gesproken moet worden. Dit ritueel heeft onze hele trip in Seoul beheerst en vananochtend was de prachtige bevestiging van dit geheel!
Le Pjiet en ik zijn beide personen die niet voor 3 uur kunnen slapen. Er is altijd nog wel wat te doen. 7 uur de volgende ochtend wordt standaard een probleem. Na een gillend grappige avond vol met gekke ideen, business plannen en computeren wordt de ochtend erna een hell!
Kuala Lumpur 18/01/10 8:00 AM. TUuuuttt ttuuut tuut de wekker. Ik kan absoluut niet tegen dit geluid en zelfs als mensen ouderwetse ringtones hebben komt de kippenvel op me armen. Toen de morning call in Vietnam ging begon ik te schreeuwen. THAAANNKK YOU terwijl ik moest opnemen. gelukkig maar anders waren we nu niet hier! Okee. Pieter staat op: agressief ” IK GA NIET MET DE METRO “… ik heb hier niets mee temaken, maar het lijkt wel een veroordeling. Super irrelevant want we betalen 10voud, zijn een kwartier sneller maar Pieter wil slapen! Hhaha we lachen erom en ik wil douchen. Probleem nummer 2 Pieter ziet 1 handoek. Pieter ziet zijn eigen niet en wordt woest. Ja gast dat is mijn handoek, hij liegt dat hij hem heeft opgehangen want dat heb ik gedaan. Uiteraard weet ik wat ik moet doen en dat is zijn handoek zoeken om hem gerust te stellen. Dit lukt iedereen blij en wederom lachen we!
Dan komt mijn probleem. Het ontbijt. In tegenstelling tot veel ongezonde mensen ontbijt ik uitgebreid. Als we dan ook alleen maar toostjes krijgen gaat het helemaal mis. Ik maak vier toostjes, en ik zie dat ik er nog 2 voor Pieter kan maken. Vet lief maar natuurlijk verwacht hij 3 om 3. Ik ga die niet doen, mijn maag overheerst mijn sociale wenselijkheid. Pieter slikt en uiteindelijk eet ik 5 toostjes en hij 1. Maar dat terzijde. Op het vliegveld neemt de honger toe en Pieter zegt bij een boekenwinkel ‘Ik betaal in dollars’. Ik wordt woest!!! Ik versta ‘ik ga naar de MacDonalds’!!! Superleuk. Wederom lachen we.
Uitspraken als “vet hatelijke sfeer en wat een kutleven” zijn minimaal 100x over de tong gegaan. In Seoul ging het niet anders. Iedere ochtend liepen we naar het station, Pieter natuurlijk vet sloom, het is beter als ik hem aankleed. En ik driftig op zoek naar eten. Gelukkig hoeven we niet te praten!!!! We accepteren dit, gewoon zoals het hoort in de ochtend!
Iedereen moet het ontgelden. En terecht. Als je een probleemstelling moet maken en je komt aan met een idee voor hyves voor oma’s. Wat er allang is en niet werkt. Kan je niet van Pieter en mij verwachten dat we sociaal wenselijk doen. We zijn op het toppunt van eerlijkheid. Jammer dat we zelf nog moeten presenteren en natuurlijk een even harde (onredelijke!!! volle laag terug krijgen). Ja sorry…
De volgende ochtend moet ik Pieter wakker maken. 9 uur ga ik op, op tijd dus. En Pieter vraagt of ik hem wakker wil maken, want zoals Hasse zegt. ” Ik ga de wekker niet zetten hoor!!!”. Hasse is een totaal ander verhaal. Hij komt iedere ochtend uit de deur, gaat stilstaan en brult. AAARRRGHHH. Thats it dan eet hij melk met cereal uit een opengesnede waterfles. Okee terug naar Pieter. Ik moet hem wakker maken. Ik laat hem een kwartier langer slapen en als ik hem wakker maak krijg ik dit te horen:
” KLOOTZAAAAAAAAKKK ik heb nog een half uur… okee dan niet dan ga ik lekker alleen ontbijten. Hahah Pieter komt zwetend het lokaal binnen rennen”
Ik heb nog niet gesproken over het slaapwandelen in boxershort en het bijbehorende geluid maar dat is denkik te aanstootgevend. We zie gelukkig allebei onze mankementen in de ochtend en het belang van slapen. Kortom we doen in de middag en dutje op de leren banken in de LG-Posco building. Vet relax. Ik moet eerder op om te luchen en we gaan er weer tegenaan.
Opstaan is iets voor jezelf. Alleen! Dat moet je niet delen. Kom gewoon op je best tussen de mensen. Of accepteer duivelsheid. Okee je kan ook op tijd naar bed. Maar dat zit niet in ons studentenritme. Hasse is denkik het best. hij gaat gewoon 10 minuten eerder weg. Stopt zijn ipod in en ziet ons later. Is natuurlijk het beste idee! Net zoals dat Hasse altijd gelijk heeft. Maarja, het resulteert wel in grappige situaties. Pieter komt hem tegen op Noksaepyong station en Hasse gaat doodleuk om de hoek staan. Hahah super!
Gelukkig gaat dit altijd gepaard met de meest flauwe grappen. Je had Pieter zijn reactie moeten zien toen ik vanochtend zei dat Daft Punk een stelletje Punkers net als Kiss waren. Dat ik ze niet kende en dat ik vroeg of HarderBetterFasterStronger (hun nummer) een slap aftreksel van de fast and the furious was. Hahah super. voor meer verhalen, doe maar een keer een morning call (Konglish).