En we zijn geland in Hong Kong.
Mij is slechts bekend dat dit de aloude kolonie van Groot Brittanië was en dat zij een 100-year lease hadden gekocht op het land van China van het jaar 1897 tot 1997.
En ja het is precies wat je verwacht. Het is allemaal zo Brits! We rijden de stad in aan de linkerbaan van de weg en het is net London of Manchester (de plekken waar ik overwegend ben geweest in GB). De hekken rondom alle stoepen om de velen ‘pedestrians’ in goede banen te leiden, de manier waarop aan de weg wordt gewerkt, de signage van de borden, de dubbeldekkers en zelfs de grote hoeveelheid Indiërs en Pakistanen in hun eigen gemeenschapjes, je ziet het allemaal in GB en ook hier in Hong Kong.
Zoals gewoonlijk als Sam, Hasse en ik een nieuwe plek bezoeken, komen we om de een of andere reden altijd eerst in het meest shabby en rowdy maar altijd spannende en leuke district van de stad terecht. In Seoul was het enigszins het rauwe Itaewon, in Beijing kwamen we al snel terecht in Hoa Hai, in Tokyo was de beurt aan het met neon, manga porno en hoeren volgepropte Shinjuku en wat was het in Hong Kong? De Chung King Mansions!
Het is een groot gebouw waar 4,000 mensen van minstens 140 verschillende nationaliteiten wonen. Het merendeel is drugsdealer, verslaafde, scam artiest, dief, mafioos, moordenaar of een-oogige gangster maar het is best gezellig! We sliepen er een nachtje bij een Indisch hostel, op zo een 50 meter hoogte in een kamer zonder tralies voor de ramen, dus je zou er zo uitvallen. Sam vond het geweldig maar ik had het wel weer gehad dus vertrokken we de volgende dag naar iets leukers. Daar kwamen we erachter dat dit de gevaarlijkste plek van Hong Kong is. Als er een fik uitbreekt kom je er niet uit, het gebouw is al jaren niet meer onderhouden, criminelen/toeristen/bewoners worden aan de lopende band vermoord. Prima geregeld!
Een van de meest indrukwekkendste plekken in Hong Kong waren wel de pier en de peak. De pier gaf ons een zicht op de skyscrapers van Hong Kong Island waaronder ons eigen Philips in groot blauw licht en de peak gaf ons een zicht op de achterkant van de stad vanuit de bergen.
Dit is een van de eerste plekken waar ik wel zou willen wonen voor een tijdje. Lekker Westers en veilig maar wel in Azië.