De aankomst is als vanouds, ik zie Pieter en we zijn dolgelukkig. Eindelijk weer mannen. Eindelijk gewoon gezeik om het gezeik en ordinair lachen om fantastisch grove en onzinnige dingen. Heerlijk.
Serieus met een vrouw is het super maar het moet echt duidelijk zijn dat je af en toe even mannenlijk moet zijn.

Ho Chi Minh is een 10 miljoen mensen stad met ongeveer even veel motoren. Echt chaos van jewelste. Oversteken is nergens op de wereld zo gevaarlijk en motorritjes worden zwaar afgeraden. Ook echt iedereen die ik spreek heeft wel een wond. Toch gaan we op in de cultuur en laten ons voor een prikkie vanaf iedere plek overal heen rijden. Echt een super idee voor Amsterdam!

Vietnam heeft prachtige vrouwen en is een land met een eigen karakter. Ze moeten niets meer hebben van Amerikanen, Chinezen en alles intruders die er zijn geweest. Ze zijn buitegewoon trots op hun eigen overwinning van amerika en hun land. Ik moet zeggen het is een bruisende gezelligheid. In de avond drinken we een Saigon biertje en bezoeken we wat tentjes in het hartje van de stad. Op tijd gaan we naar bed want de volgende morgen gaan we de Chi tunnels bekijken.

Helaas heeft Pieter nog steeds darmproblemen. Het lijkt niet op te houden en iedereen die hier komt krijgt er gewoon een keer last van. Daar kan je echt van op aan! Pieter gaat dus niet mee en ik ga alleen. Het wordt een helse trip. Ik ga op een touristen tour en iedereen zit met dezelfde verhalen te socializen. Ik besluit me mond te houden en totaal niet gezellig te doen. Je voelt je dan best lullig als je om een foto vraagt maar het moest echt gewoon even. Het was veel te vroeg.
Die touristentours zijn sowieso een beetje naar.

Je kan vaak alles zelf regelen, en dan is het vaak goedkoper, prive en sneller. Geen gezeur met stoppen bij shops en vaak kom je in contact met een aardige local. Okee. De trip begint.
“We are going to watch the disabled….??”
Wat is dit nou weer. Ja we moeten even laten zien dat Amerika hier napalm heeft gegooid en een soort gifgas. Het is erg om te zien. Door de hele stad lopen gemuteerde mensen. Serieus ik weet niet of amerika het zich wel kan veroorloven om nu oorlogen te voeren want dat hele gedoe in de koude oorlog is echt niet zo zuiver allemaal.

Naja, dat is gebeurd. Een genocide en dit soort dingen moet je erkennen! dat is echt belangrijk! Dan kunnen we nu verder gaan. Maar okee. Aapjes kijken dus. Je kan hun potten en pannen kopen die ze hebben gemaakt maar dit doe ik niet. Ik kan het serieus niet aanzien.

Dan gaan we naar de tunnels. We krijgen een mooie militaire briefing hoe de VietCong is gegaan en een complete uitleg over het complexe tunnelstelsel. Heel indrukwekkend. De vietnamezen hebben 20 jaar onder de grond geleefd en konden van alle kanten aanvallen, ontsnappen eten koken, wonen en bommen maken. Het is een heel ondergronds dorp.

We kunnen een super dunnen tunnel in 75 bij 75cm. en kruipen door het stelsel. Je zal maar die soldaat zijn de daar doorheen moet zeg!! Pff
De vietnamezen maakte valstrikken met spiezen, slangen en schorpioenen. Heel inventief allemaal! Als lunch eten we het overlevingsmiddel bamboe en we eindigen de tour door met een AK47 te schieten. Echt een kabaal maar wel een heel machtig en raar gevoel dat je krijgt!

Terug bij Pieter gaan we tegen alle wensen in lekker brommeren lekker met z’n 3 op de moped en knallen. We halen wat loempia’s en nasi goreng en we kunnen er weer tegenaan.

We bekijken snel even de stad, met het paleis de city hall en de rivier. Wel jammer dat ik niet meer naar de Mekong Delta kon. Ik heb daar mening battlefield spelletje gespeeld en het zag er indrukwekkend uit!

We eindigen de avond in het hoogste gebouw. Met onze slippers en namaak lonely planet komen we aan in het Sheraton Hotel rooftop. De plek waar Pieter en ik altijd rocken. Met onze armoeige Tigerbier zien we een heel gezelschap Koreanen.

Kansen! Wie weet slapen we in het Sheraton! Hanyeong Aseyo!!! We are from Kodaee!!! reactie: AAAAAHHH KODAEEEEEEE woww me too friends, family blabla. Makuli, Soju… Jaaa jaaa… We socializen en ze hadden dit nooit verwacht. Zoals gewoonlijk hebben de Koreaanse business mensen veel eten en drinken en allemaal een eigen gezelschapsvrouw! verwar dit niet met een prostitue. Het is common practice dat een meeting wordt vergezeld door een mooie vrouw die je drank inschenkt, je alles aanrijkt en lacht om je grappen! Beetje bot maar ik moet zeggen die Vietnamese vrouwen zijn ECHT NIET mis. Hahah okee!

Het blijken zelfverzekerde Koreanen te zijn en willen natuurlijk hun tradities weer opleggen. De meest dronken man gooit ons biertje vol met wiskey. O jee en zegt: bottomsup!!!! OOOOO nee he!!! Echt dit kan je niet weigeren. geloof me. We doen het maar en onder luid geklap krijgen we een hele fles wisky en onze drankjes en biertjes worden allemaal betaald. Het is ons weer gelukt!
We zijn niet meer die armoeige backpacker. We zitten in het Sheraton met een view over de hele stad en niemand snapt waarom uitgerekend wij zo populair zijn. Korea University he 😉

De wiskey nemen we geen slok van en we besluiten de lokale straatmens. Die zelf wil maar eens een goed glas aan te bieden. Ik bedoel als westeners zijn we hier wederom niet zo populair. Allereerst door de oorlogen, en ook door de sekstoeristen! En terecht!

Over naar Kuala Lumpur