Korean economies in a globalized world
“About the development and current situation of the Korean economy from an international perspective”

Voor het eerst in mijn leven op Gerben de Haan en Ries de Groot na, heb ik een goede leraar gehad. Die me wat kon leren… Die de klas wat kon leren.

Ik wilde dit toch even niet zomaar voorbij laten gaan.

Professor Hiwhoa Moon is een ouwe Koreaan. Die als eerst begint te praten over zijn verleden. Hij is voorzitter van Korea in OECD geweest. Heeft als voorman voor Korea bij de IMF gewerkt. Is doen terug gegaan voor de KOTRA (Korean Trade and inverstments promotions) en is toen in een research denktank gegaan. Wordt af en toe nog gevraagd voor een ceremoniele functie en is Professor aan Columbia University geworden, heeft wat boeken geschreven en is nu professor aan de Korea University geworden om zijn kennis over te dragen.

Heel leuk om hem zo gepassioneerd te horen praten, is wel aandoenlijk. Altijd keurig in pak (een stijlvol pak is lastig voor een koreaan en dit geeft dus al aan dat Moon dat ergens anders geleerd heeft), vaak met een grote bak koffie komt hij het lokaal in. Net iets telaat.

Dan gaat hij eerst absentie doen. Zonder aanwezig te zijn en naar zijn hoogstaande praatje te luisteren kan je natuurlijk niet afwezig zijn. (Eens)… (mist het een goed verhaal is…) Dan gaat hij iedere slaperige leerling af om geld te innen want het klaslokaal is geen hotelkamer! Erg grappig…

Hij weet van het moeilijk begrip economie in een klap een heel makkelijk systeem te maken. Hij doet dit door verhalen te vertellen over de snelle groei van Korea waar hij zelf aan heeft meegeholpen. Dat maakt het verhaal alleen nog maar leuker.

Hij weet precies wat er aan de hand is, als Pieter en ik vragen aan het stellen zijn wordt hij in een keer boos. “Wat is dat toch met jullie Koreanen dat jullie geen vragen stellen, en altijd maar ja knikken” hij slaat de spijker op zijn kop en boort die arme zielige hardwerkende Koreanse studentjes helemaal de grond in. Maar inderdaad in Internationale (Business) wereld moet je wel je bekkie mee hebben. Ondertussen onderstreept hij nog even het belang van hard studeren en kritisch zijn.

Dan gaat hij verder met zijn verhaal, een powerpoint of boek gebruikt die niet aangezien je gewoon naar zijn verhaal moet luisteren en niet afgeleid moet zijn… precies het omgekeerde wat andere leraren dus doen! Super!

Dan gaat hij loten voor de teams, want als je niet loot dan worden er van die vriendenteams gemaakt en dat is niet bevorderlijk voor de kwaliteit van de presentaties.

De presentaties gaan over actuele onderwerpen en je MOET iets toe te voegen hebben.

Als je begint over de economische crisis en je hebt het over het verleden brand hij je compleet af. En terecht. WAT heeft de economische crisis te doen met de koreaanse economie, en wat hebben wij in godesnaam aan het verhaal dat je aan het vertellen bent…

(CHECK!) Super vervelend als je naar 10 presentaties moet luisteren die gemaakt zijn om een voldoende te krijgen!

Hij blijft je verbazen, we hadden bijvoorbeeld een presentatie over Vakbonden in Korea, dat gaan allemaal niet zo goed. Zegt die ouwe baas in een keer. Look at those guys (Nederlanders) their economy was pretty fucked up. So what they do, what they do… they sit at the table and talk for till their economy was booming again AND ALSO they come up with the Dutch model. You should read about it!!!

Hij kent gewoon het poldermodel…

Je kan echt alles vragen over economie aan deze man, een mooie combinatie van goeie verhalen en een extreem duidelijk antwoord op je vraag maken economie super leuk en begrijpelijk! Echt super gaaf dat iedere leraar het presteert om economie het saaiste vak en moeilijkste vak ooit temaken terwijl een leraar het omgekeerde moet doen.

Het kennis overdragen is hem dus aardig gelukt en het mooie was dat hij aan het einde zei; ik ben een professor tot ik dood ga, daarom heb ik die titel, jullie blijven dus altijd mijn studenten. Als jullie ooit in je leven mijn counselling, consulting of netwerk nodig hebben dan hebben jullie me email en me nummer.

De Korea University stopt echt tonnen met geld in hun leraren, en het ziet er naar uit dat het niveau van de professoren daardoor wel erg omhoog gaat. Is echt leuk om les te krijgen van zulke mensen.

Daarbuiten is het werken met Koreaanse studenten maar moeizaam. Ze zijn extreem ineffectief, willen altijd meeten, maken een fucking syllabus voor een presentatie van 10 minuten, die moet dan 10x ge-oefend worden en als ze dan presenteren zijn ze heel verlegen -ook tijdens presenteren- kortom, niet echt handig voor mij… maarja dat is onderwerp voor een heel ander blog.

Nee ik vertel gewoon nog wat over Philip. Dat is Pieter en mijn maatje die bij Management for Technology and Innovation moet presenteren. Hij gaat giechelen als je hallo zegt en dan flappert die zijn handje op en zegt zo snel mogelijk “hoi”. Dan moet hij presenteren en verstopt hij zich letterlijk achter zijn A4… het liefst had hij een A3 gehad. En begint voor te lezen terwijl hij een hypermoderne Ikeynote powerpoint achter zich heeft. De leraar wordt natuurlijk boos en zegt dat hij moet presenteren. Dan begint hij half giechelend te sniffelen en zegt “sorry for my presentation” hij voelt zich zo ongemakkelijk. Hij heeft nog nooit een vriendinnetje gehad en zijn hobbies zijn leren. Hij is heel dik geworden want hij sport niet meer omdat hij leert. Maar hij kan nog steeds vrij weinig. Het is zo zielig, maar zo aandoenlijk! Het gaat natuurlijk zwaar ten koste van mijn cijfer… maar ik ben blij als hij toch een beetje heeft geleerd van presenteren met Pieter en mij want Philip is wel ons grote vriendje!

Heel mooi die tegenstelling tussen Moon en Philip