We slapen standaard nog maar 4 tot 5 uur. De dagen zijn gewoon te druk om nog meer te slapen. Op een doordeweekse dag worden we wakker om 7.45, douchen we snel, eten we ontbijt, kleden aan en vertrekken. We halen koffie bij de Standing Coffee, een extreme hippe maar hele kleine koffie zaak bij ons in de straat. Het wordt gerund door Koreanen die zich voordoen als Italianen. Ze kleden zich het best van iedereen in Itaewon, compleet met lakschoenen en bretels. Zodra je een Latte besteld, drukken ze op play en start een orkest een spannende actie symfonie te spelen en de hele koffie bereiding is meteen een magistreuze ervaring.
Ik zag een flyer van Global Gathering liggen. Nou ken ik de festivals in Engeland goed en weet ik dat dit een enorm gaaf festival hoort te zijn. Er staan drum & bass en dubstep artiesten op de line up dus dat is al een goed begin. Zodoende halen we tickets. Sam wil niet mee want hij gaat naar Jeju Island met twee Oostenrijkse meisjes van Korea University. Hij is uberhaupt minder het festival type dan Hasse en ik en aangezien zij een ticket over hebben, is de keuze voor hem snel gemaakt.
Het festival vindt plaats aan de bank van de rivier die recht door Seoul stroomt, de Hang rivier. We stoppen even als we binnen zijn om te kijken. Er staat links een gemiddeld grote tent en rechts een normaal festival stage. Het is half leeg. De Koreanen lopen er maar een beetje verdwaasd bij. Volgens mij is dit veel te nieuw voor hen, ze weten nauwelijks nog wat een festival is. Mijn idee wordt bevestigd als tussen de twee tenten een grote tent voor een dure upscale parfum keten staat met verkopers in pak. Dit zou Lowlands niet eens toe staan, haha.
Zodra Prodigy op het main stage opkomt lijken de Koreanen het eindelijk te begrijpen. Iedereen drukt zich tot vooraan het podium en opeens wordt het hondsdruk. En ja, ze kunnen feesten! De vette live set van Prodigy helpt daar aan mee natuurlijk. Bij het springen verlies ik mijn schoen en opeens staan er 10 mensen om me heen naar te zoeken. Ja, ook de relaxte festival mentaliteit begrijpen ze al.
We gaan naar het kleinere stage om Pendulum te zien. Het is helaas niet Pendulum live maar aangezien we zo lang geen drum & bass meer hebben gehoord in een club hebben we er alsnog zin in. De set wordt gedraaid door Speed van Pendulum. Het is de meest commerciele en slechte set die ik ooit gehoord heb. De mixes zijn een grote troep en het is echt hitje na hitje met Pendulum live tracks er doorheen. Er klopt geen zak van. Als klap op de vuurpijl staat er een MC over het podium te rennen als een klein kind op een circus. Totale culturele verpaupering maar ja het blijft drum & bass in Seoul dus dat is gewoon alsnog leuk. De Koreanen gaan ook hier helemaal los. Wij ook trouwens.
Daarna hebben we het een beetje gezien en het jury oordeel na Seoul’s eerste echte festival is dat Koreanen inderdaad wel kunnen feesten. Nog niet zo goed als ons maar geef het een paar jaren…